پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1393 1
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- فروردین 1393 1
- بهمن 1392 1
- آذر 1392 1
- آبان 1392 1
- مهر 1392 4
- شهریور 1392 2
- مرداد 1392 1
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 2
- فروردین 1392 1
- بهمن 1391 2
- دی 1391 4
- آذر 1391 3
- آبان 1391 6
- مهر 1391 5
- شهریور 1391 4
- مرداد 1391 2
- تیر 1391 5
- خرداد 1391 8
- اردیبهشت 1391 9
- فروردین 1391 8
- اسفند 1390 11
- بهمن 1390 13
- دی 1390 8
- آذر 1390 10
- آبان 1390 10
- مهر 1390 16
- شهریور 1390 21
- مرداد 1390 14
- تیر 1390 15
- خرداد 1390 15
- اردیبهشت 1390 18
- فروردین 1390 14
- اسفند 1389 21
- بهمن 1389 9
- دی 1389 12
- آذر 1389 14
- آبان 1389 12
- مهر 1389 15
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 2
- تیر 1389 4
- خرداد 1389 27
- اردیبهشت 1389 32
- فروردین 1389 21
زندگی شاعرانه یا شاعرانه زندگی کردن
زندگی آدمها در هر زمان و دوره ای که باشد، شعر هست و گلچینی از شاعرانه ها ...
در گاه عبرت آموزی و پندگیری می شود گلستان و بوستان سعدی ...
تصورات و فلسفه بافی هایمان خودش می شود مثنوی مولوی ...
آدمی را با فرشتگان پیوند دادیم و حافظ در قالب زندگی جاری شد ...
دوره ای رفتار ها و تعصبات حماسی را با فردوسی فریاد زدیم ...
جهان بینی های خیام را رباعی و تداعی می کنیم ...
داغ و فراغی که می بینیم، دوبیتی می شویم و باباطاهر عریان و گریان ...
و تمام شهر و دیارمان را با همه اقوام کشورمان مثل کلیات عبید زاکانی می خندیم ...
عاشق می شویم و شهریار و غزل هایش را زنده می کنیم ...
و خستگی و چشم انتظاری هایمان را نیماست که شاعرانه کرد...
یا ناامیدی و تلخ کامی مان را به گوشه دنج اخوان های ثالث و احمد های شاملو می بریم ...
حتی آرمانشهر شهر و حقیقت های زندگی را پشت دریاهای سهراب می چرخیم و هی می چرخیم ...
و همین طور فریدون و سایه و ایرج و سیمین و طاهره و تمام شاعران روزهای خوب و بد زندگی ...
و کلی شعر و شاعر و آدم و زندگی که با هم درهمند و پیچیده اند و من مطمئنم که آدمها شاعرند و زندگی جز شعر نیست ...
با اقتباس از دختری که شعر شد
شاعر شدم همان که تو را خوب می سرود
شکل کسی که مثل خودش میشود شدم...
انگار همون روزایی که قرار بود خدا من را به دنیا بده و دنیا را به من از تمومه صفاتش که قرار بود بدمه به روح ه بشری که من باشم شع ـر بودن وشدنش را انتخاب کرد و دمید...
و من مثل تمومه بشریت که فراموشکار بودند وشدند تا اون شب...
عاشقی آدم را شاعر میکنه و شاعری آدم روعاشق!
و شع ـر شدن که تلفیق ه شاعری و عاشقی ه:)
از همون عشق ها که اسمش به تن آدم خاصی نمیشینه
به زمان خاصی تعلق نداره
تداعی گره مکان ه خاصی نیست
از همون شع ـر شدن ها که شوقی و شعـر
ذوقی وشعر...
دردی و شعـر
اشکی و شعـر...
همه ی ما شاعریم و شعر...شاعـر ِ یه عالمه شع ـر گفته ونگفته که سرودیم ونسرودیم
سرودند ونسرودند وفقط سندش خورده به نام ه مایی که عاشقیم...
عاشق ه شعـر عاشق ه تموم ه وزن و صداش...
مهندس گفته بودم همیشه با تموم ه آرامشش که خودتون و نوشته هاتون دارید وداره آدم روغافلگیر میکنید؟
:)
نه بانو نگفته بودید :-)
کاملا موافقم بانو و شاعرانه زندگی کردن هنر ماست :-)
هیچ شعری شاعر ندارد،
هر خواننده‌ی شعری
شاعر آن لحظه‌ی شعر است.
"پابلو نرودا"
شاعر لحظه بودن سختست خیلی سخت ...
درکم این است
شاعری یعنی
یک نفر ذوق دردسر دارد!
"محمدعلی بهمنی"
شاعری ثبت دردسر های زندگیست بانو